همشهری

به گزارش همشهری آنلاین یلدا در کلاس هشتم درس می‌خواند و از ۲ سال پیش سورنانوازی را به استادی پدربزرگش «طهماسب برجی» آغاز کرده است. دم عشق در سورنا بیراه نیست که به کرمان سرزمین سورناها می‌گویند. «یلدا دارش» هم در خانواده‌ای چشم باز کرد که پدربزرگش یکی از پیشکسوتان سورنانوازی بود و مادربزرگش به خواندن ترانه‌های محلی و لالایی شهرت داشت. همین باعث شد تا یلدا تصمیم بگیرد وارث ساز پدربزرگ باشد. اما سورنا نوازی بانوان پدیده‌ای غریب است و یلدا هم بانویی را ندیده که سورنا نوازی کند. او به همشهری می‌گوید: «به قدری به صدای سورنا علاقه دارم که با خودم گفتم هیچ اشکالی ندارد که بانوان به سمت این ساز نمی‌روند. من تا جایی که بتوانم تلاش خودم را می‌کنم تا سورنا نوازی را یاد بگیرم. اوایل که شروع به یادگیری کرده‌بودم اطرافیانم باور نمی‌کردند یک دختر هم بتواند سورنا بنوازد.» یلدا دلیل این همه عشق و علاقه به سورنا نوازی را این‌طور توضیح می‌دهد: «صدای سورنا صدای کویر است، کرمان، بم، نرماشیر و صدای همه ترانه‌های محلی که از دل ما مردم برمی‌آید. صدایی شنیدنی که دم گرم و گوش جان تا شنیده شود. می‌گویند سورنا نوای جنگ و حماسه است، اما من می‌گویم که سورنا صدای غم دارد.» یلدای ۱۴ ساله کلاس هشتم است و سورنانوازی را از ۲ سال پیش شروع کرده. می‌گوید: «سورنانوازی در خانواده ما موروثی است. من روزانه تمرین می‌کنم. البته بعد از درس و مشق.» او درباره تفاوت ساز سنتی با سازهای جدید می‌گوید: «سورنا دم و بازدم سریع می‌خواهد. ۶ قسمت دارد که باید به قدری روی نفست تسلط نفس داشته‌باشی که بتوانی سورنانوازی کنی.» یلدا آرزو دارد در جشنواره‌های بین‌المللی موسیقی سورنانوازی کند: «نوبت ما جوان‌هاست که موسیقی محلی و ترانه‌ها, ...ادامه مطلب